Kalviyenum Aayudham
கல்வியெனும் ஆயுதம்
சூரியன் அஸ்தமிக்கும் நேரம். கிராமத்துச் சாலைகள் மெல்ல இருளில் மூழ்கத் தொடங்கின. பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் அமுதா, பள்ளி முடிந்து தன் சைக்கிளில் வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் முகம் கவலையில் ஆழ்ந்திருந்தது. நாளை கணிதத் தேர்வு. ஒரு கணக்கு அவளுக்குப் புரியவில்லை. அதைப் பற்றியே யோசித்தபடி சைக்கிளை மிதித்தாள்.
திடீரென்று, ஒரு புதருக்குப் பின்னால் இருந்து இரண்டு உருவங்கள் வெளிப்பட்டன. அவர்கள் முகத்தை ஒரு துணியால் மூடியிருந்தனர். அமுதாவின் சைக்கிளை மறித்தனர். அமுதா அதிர்ச்சியில் உறைந்தாள். அவள் இதயம் படபடவென்று அடித்தது.
"சைக்கிளை நிறுத்து!" ஒருவன் கரகரத்த குரலில் கத்தினான்.
அமுதா பயத்தில் நடுங்கினாள். ஆனால், அவள் மனம் ஒரு கணம் யோசித்தது. அவளது கணித ஆசிரியர் எப்போதும் சொல்வார், "கணிதம் என்பது வெறும் எண்கள் அல்ல, அது ஒரு சிக்கலைத் தீர்க்கும் கலை. எந்தச் சூழ்நிலையிலும் பதறாமல் யோசித்தால், தீர்வு கிடைக்கும்."
அமுதா சைக்கிளை நிறுத்தினாள். "என்ன வேண்டும் உங்களுக்கு?" என்று தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு கேட்டாள்.
"உன் நகைகள், பணம்! எல்லாம் கொடு!" மற்றொருவன் கத்தியை நீட்டினான்.
அமுதாவுக்குத் தன் கழுத்தில் இருந்த சங்கிலியும், பையில் இருந்த சிறு பணமும் நினைவுக்கு வந்தது. அவள் மனம் வேகமாக வேலை செய்தது. அவளது அறிவியல் ஆசிரியர் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது, "ஒரு பொருளின் எடையையும், அதன் வேகத்தையும் கணக்கிட்டால், அதன் தாக்கத்தை அறியலாம்."
அமுதா ஒரு திட்டம் தீட்டினாள். அவள் கத்தியைப் பார்த்தாள். "ஐயா, எனக்கு ஒரு சந்தேகம். இந்தக் கத்தியின் நீளம் என்ன? இதை வைத்து நீங்கள் என்ன செய்யப் போகிறீர்கள்?" என்று கேட்டாள்.
கொள்ளையர்கள் ஒரு கணம் குழம்பினர். "என்ன உளறுகிறாய்?" ஒருவன் கோபமாக கேட்டான்.
"இல்லை, நான் சீரியஸாகக் கேட்கிறேன். இந்தக் கத்தியின் நீளம், அகலம், அதன் எடை... இதையெல்லாம் வைத்து நீங்கள் ஒருவரை எப்படித் தாக்கப் போகிறீர்கள்? கணித ரீதியாக இது எப்படிச் சாத்தியம்?" அமுதா கேள்விகளை அடுக்கினாள்.
கொள்ளையர்கள் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். இவள் என்ன பைத்தியமா என்று நினைத்தனர்.
"மேலும், நீங்கள் இருவரும் இரண்டு பேர். நான் ஒருத்தி. நீங்கள் ஓடி வந்தால், நான் சைக்கிளை வேகமாக மிதித்து தப்பித்து விடுவேன். உங்கள் வேகம் என்ன? என் வேகம் என்ன? இதை நீங்கள் எப்படி கணக்கிட்டீர்கள்?" அமுதா விடவில்லை.
கொள்ளையர்கள் ஒரு கணம் யோசித்தனர். இவள் ஏதோ விசித்திரமானவள் என்று அவர்களுக்குத் தோன்றியது. அவர்கள் ஒருவரையொருவர் பார்த்துவிட்டு, "போடா, இவள் ஒரு பைத்தியம் போல!" என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டு, சைக்கிளை விட்டுவிட்டு ஓடினர்.
அமுதா ஆச்சரியத்துடன் அவர்களைப் பார்த்தாள். அவள் சிரித்தாள். அவளது கல்வி அவளுக்கு ஒரு ஆயுதமாக மாறியிருந்தது. அவள் கணக்குத் தீர்க்கும் திறனையும், அறிவியல் அறிவையும் பயன்படுத்தி, ஒரு ஆபத்தான சூழ்நிலையிலிருந்து தப்பித்திருந்தாள்
அன்று இரவு, அமுதா வீட்டிற்கு வந்தாள். அவள் முகத்தில் ஒரு புன்னகை. அம்மா அவளை வரவேற்றார். "என்ன அமுதா? இன்னைக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்க?
அமுதா நடந்ததை அம்மாவிடம் சொன்னாள். அம்மா ஆச்சரியத்தில் வாயடைத்துப் போனார். "என் பொண்ணு இவ்வளவு தைரியசாலியா?"
அமுதா சிரித்தாள். "அம்மா, கல்வி என்பது வெறும் மதிப்பெண்கள் மட்டுமல்ல. அது ஒரு ஆயுதம். அதை எப்படிப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று தெரிந்தால், எந்தச் சிக்கலிலிருந்தும் தப்பித்துக் கொள்ளலாம்."
அன்று இரவு, அமுதாவுக்கு கணிதக் கணக்குகள் எளிதாகப் புரிந்தன. அவளது மனதில் ஒரு புதிய நம்பிக்கை துளிர்விட்டது. ஆம், கல்வியெனும் ஆயுதம், அவளை மட்டுமல்ல, பலரையும் ஆபத்துகளிலிருந்து காக்கும் என்பதை அவள் உணர்ந்தாள்.
